اثر ورزش در سمیت ناشی از مرفین در کبد و کلیه موش صحرایی

زمینه و هدف: مرفین موجب اختلال در ارگان­های مختلف بدن می­شود. ورزش باعث کاهش ترکیبات استرس اکسیداتیو می­شود. هدف از این مطالعه تعیین اثر ورزش بر روی آسیب­های حاصل از مرفین در کبد و کلیه در موش صحرایی است. روش بررسی: موش­های صحرایی به­طور تصادفی به4 گروه شامل: 1- دریافت­کنندة مرفین، 2- دریافت­کنندة مرفین همراه با ورزش، 3- دریافت­کنندة حلال مرفین و4- دریافت­کنندة حلال مرفین همراه با ورزش (هر گروه 10 سر) تقسیم گردید. گروه­های 1و2 مرفین را در مدت 5 روز متوالی هر روز دو بار با دوز افزایشی روز اول mg/kg 5، روز دوم  mg/kg10، روز سوم mg/kg 20، روز چهارم mg/kg 40، و روز پنجم mg/kg50 (ip) دریافت نمودند. گروه­های 4 و 2 درون تریدمیل با موتور حرکت­دهندة تسمه برای مدت 10 روز متوالی، روزانه به مدت 1 ساعت با سرعت ثابت 17 متر در دقیقه به­صورت دویدن اجباری ورزش داده شد. 24 ساعت بعد از آخرین آزمایش، حیوانات با دوز بالای پنتوباربیتال کشته و از خون حیوانات جهت اندازه­گیریAST, ALT, ALP, BUN,CR  استفاده شد. بافت­های کبد و کلیه جدا و پس از رنگ­آمیزی با هماتوکسیلین وائوزین با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. یافته­ها: مرفین موجب افزایش پارامترهای بیوشیمیایی(05/0P<) در مقایسه با حیوانات دریافت­کنندة سرم فیزیولوژی و موجب آسیب در بافت­های کبد و کلیه گردید. ورزش موجب کاهش آثار نامطلوب مرفین در بافت­های کبد و کلیه شد. نتیجه­گیری: نتایج این تحقیق پیشنهاد می­نماید ورزش موجب محافظت     بافت­های کبد و کلیه در مقابل آثار سمی حاصل از مرفین شده است.